که هر لحظه در حال پروازم من

همان مجنون ژولیده حالم...

که این دوری و غم برچیده بالم

به دنبال عشقت دویدم دمادم

که بی تو نشستم به مرداب ماتم

شکستم ز عشقت در اعماق شبها

گریستم به یادت در آغوش غمها

دله تنگ خود را به دریا سپردم

که از داغ دلتنگی درین لانه مردم

ندانستی هرگز ز غوغای قلبم

ز یاد تو کوبد تپاتپ دمادم

نگفتم به هیچ کس ازین راز پنهان 

چکیدم چکیدم همانند باران